Witam!
Mam 20 lat. Od trzech lat choruję na zapalenie jelita grubego.
Nie pozwala mi to normalnie żyć. Czy w tak młodym wieku mogę, a raczej
powinnam starać się o Stomię? Jestem osobą energiczną i staram się
prowadzić aktywny tryb życia, jednak ból, codzienne przyjmowanie dużej
ilości leków i dyskomfort są bardzo męczące. Chciałabym żyć normalnie.
Wrócić do tego co było przed chorobą. Czy Stomia może być dla mnie
ratunkiem?
Pozdrawiam,
Maria
mail: marycha_1@poczta.onet.pl
Czy stomia może być dla mnie ratunkiem? Maria
...
Mario!
Trudno mi odpowiedzieć na tak postawione pytanie. Mam stomię od 12 lat i
funkcjonuję normalnie tzn.: narty,rower, basen, sex . Ale stomię wyłoniono
mi z powodu raka jelita grubego. Nie spotkałem się, w moim otoczeniu
stomików, aby ktoś miał wyłonioną stomie na własne życzenie. Z powodu
wywołanego przez Ciebie poważnego tematu, mam pytanie: czy mogę Twój mail
dać na nasze forum Śląscy Stomicy?
Trudno mi odpowiedzieć na tak postawione pytanie. Mam stomię od 12 lat i
funkcjonuję normalnie tzn.: narty,rower, basen, sex . Ale stomię wyłoniono
mi z powodu raka jelita grubego. Nie spotkałem się, w moim otoczeniu
stomików, aby ktoś miał wyłonioną stomie na własne życzenie. Z powodu
wywołanego przez Ciebie poważnego tematu, mam pytanie: czy mogę Twój mail
dać na nasze forum Śląscy Stomicy?
Re: Czy Stomia może być dla mnie ratunkiem?
Witam!
Dziękuję za szybką odpowiedź. Chciałabym zmienić coś w swoim życiu, więc szukam i pytam. Kilka miesięcy starań o parę tygodni normalnego życia. Męczące. Myślę, że możesz dodać mojego maila na forum. Ja z kolei mam takie pytanie: czy znasz kogoś kto ma stomię z powodu zapalenia jelita grubego? Znałam tylko jedną osobę chorującą na tę chorobę, ale niestety nie przeżyła ona operacji. Chciałabym drogą mailową zadać kilka pytań. Pozdrawiam serdecznie.
Marysia
Dziękuję za szybką odpowiedź. Chciałabym zmienić coś w swoim życiu, więc szukam i pytam. Kilka miesięcy starań o parę tygodni normalnego życia. Męczące. Myślę, że możesz dodać mojego maila na forum. Ja z kolei mam takie pytanie: czy znasz kogoś kto ma stomię z powodu zapalenia jelita grubego? Znałam tylko jedną osobę chorującą na tę chorobę, ale niestety nie przeżyła ona operacji. Chciałabym drogą mailową zadać kilka pytań. Pozdrawiam serdecznie.
Marysia
INTERNETOWY SERWIS DLA PACJENTóW
Może opracowanie lek. med. Edyty Zagórowicz na temat zapalenia jelita grubego, pomoże Ci w podjęciu decyzji.
Za : emedical.pl
INTERNETOWY SERWIS DLA PACJENTÓW
Opis choroby
Jest to przewlekłe zapalenie błony śluzowej jelita, które prowadzi do jej przekrwienia, obrzęku oraz owrzodzeń i skłonności do krwawień. Zmiany chorobowe zawsze obejmują końcowy odcinek jelita grubego – odbytnicę, ale mogą rozprzestrzeniać się na całe jelito grube.
Najczęstsze dolegliwości i objawy
Choroba rozpoczyna się powoli zwiększeniem ilości wypróżnień, a uwagę chorego zwraca zwykle dopiero domieszka krwi w stolcu. Znacznie rzadziej początek choroby jest ostry, z wysoką gorączką, gwałtowną biegunką, szybko postępującym odwodnieniem. Liczba stolców jest zmienna, może wynosić od 3 do 15 i więcej na dobę i zależy od nasilenia choroby oraz długości zajętego odcinka jelita. Wypróżnienie poprzedza naglące, bolesne parcie na stolec. Inne objawy to ogólne osłabienie, gorączka, utrata apetytu i chudnięcie.
Kontaktu z lekarzem wymaga:
• Wypróżnienia z domieszką krwi
• Biegunka utrzymująca się ponad 2 tygodnie
• Każde nasilenie się objawów u pacjenta z rozpoznaną już chorobą (zwiększenie liczby wypróżnień, gorączka, chudnięcie)
• Nowe dolegliwości u pacjenta z rozpoznaną już chorobą
Szybkiego kontaktu z lekarzem wymaga:
• Osłabienie i odwodnienie u pacjenta z zaostrzeniem choroby
• Utrzymujące się silne bóle brzucha ze wzdęciem i zaparciem
Przyczyny
Przyczyna choroby nie jest znana. Najprawdopodobniej jest to choroba z autoagresji, w której komórki układu odpornościowego atakują własne tkanki. Pojawienie się oraz nawrót dolegliwości często poprzedza grypa, leczenie antybiotykami lub stres psychiczny. Do zachorowania dochodzi najczęściej między 15 a 40 rokiem życia. Występowanie jest rodzinne, ryzyko zachorowania u dzieci chorego jest kilkakrotnie większe niż u reszty populacji.
Sposoby zapobiegania
Dotychczasowa wiedza nie pozwala przewidzieć wystąpienia choroby ani temu zapobiec.
Przewidywany przebieg choroby
Choroba cechuje się występowaniem zaostrzeń i remisji, które trwają niekiedy wiele lat. Systematyczne leczenie, kontynuowane również przy braku objawów, częściowo zapobiega nawrotom choroby.
Możliwe powikłania
• Toksyczne rozszerzenie okrężnicy
• Przedziurawienie jelita
• Rak jelita grubego
U niektórych pacjentów stan zapalny obejmuje również inne narządy (stawy, wątrobę, oczy, skórę), a jego nasilenie jest najczęściej powiązane z aktywnością procesu chorobowego w jelicie.
Badania dodatkowe
W przypadku przewlekłej biegunki lekarz zleca zwykle badanie kału. Po wykluczeniu przyczyn infekcyjnych ogląda się jelito grube za pomocą endoskopu (w trakcie rektoskopii lub sigmoidoskopii) i pobiera wycinki do badania histopatologicznego, które przesądza o rozpoznaniu.
Cele leczenia
Leczenie ma na celu hamowanie przewlekłego stanu zapalnego, łagodzenie objawów i zapobieganie występowaniu powikłań. Chory powinien przyjmować leki nawet po wygaśnięciu objawów choroby, ponieważ pomaga to w utrzymaniu remisji. Wieloletni stan zapalny jelita sprzyja występowaniu raka tego narządu, ryzyko rośnie po 10 latach trwania choroby.
Leczenie
Zalecenia ogólne
Sposób leczenia oraz decyzja, czy można je prowadzić w domu, czy konieczny jest pobyt w szpitalu, zależy od aktywności i zasięgu choroby. W okresach ciężkich zaostrzeń, gdy nasilona biegunka powoduje odwodnienie, zaburzenia elektrolitowe i inne niedobory, konieczne jest dożylne podawanie leków oraz płynów i substancji odżywczych. Po uzyskaniu poprawy leczenie może być prowadzone w domu.
Dieta powinna być bogatobiałkowa. Podobnie jak u zdrowych, ilość i objętość wypróżnień zależy między innymi od zawartości błonnika w diecie. W sytuacji, kiedy dostęp do łazienki jest utrudniony, na przykład w podróży, można zatem ograniczyć spożycie pokarmów zwiększających objętość kału. Również w czasie zaostrzeń choroby należy zmniejszyć spożycie błonnika. U niektórych osób mleko nasila biegunkę i wówczas należy się go wystrzegać.
W okresach remisji i przy łagodnych rzutach choroby można prowadzić normalne życie zawodowe, nie ma wtedy ograniczeń dotyczących aktywności fizycznej. Ciężkie zaostrzenia choroby prowadzą do osłabienia i wtedy zaleca się leżenie.
Leczenie farmakologiczne
• Podstawowym lekiem jest sulfasalazyna w tabletkach oraz czopkach
• W okresach zaostrzeń stosuje się steroidy w tabletkach, w postaci wlewek doodbytniczych, a niekiedy również dożylnie
• Jeśli standardowe leczenie nie przynosi efektu, stosuje się leki immunosupresyjne, przede wszystkim azatioprynę
Leczenie operacyjne
Gdy choroba ma ciężki przebieg i nie udaje się farmakologicznie opanować stanu zapalnego lub występują powikłania jelitowe, usuwa się jelito grube (resekcja jelita grubego).
Opracowała
lek. med. Edyta Zagórowicz
Za : emedical.pl
INTERNETOWY SERWIS DLA PACJENTÓW
Opis choroby
Jest to przewlekłe zapalenie błony śluzowej jelita, które prowadzi do jej przekrwienia, obrzęku oraz owrzodzeń i skłonności do krwawień. Zmiany chorobowe zawsze obejmują końcowy odcinek jelita grubego – odbytnicę, ale mogą rozprzestrzeniać się na całe jelito grube.
Najczęstsze dolegliwości i objawy
Choroba rozpoczyna się powoli zwiększeniem ilości wypróżnień, a uwagę chorego zwraca zwykle dopiero domieszka krwi w stolcu. Znacznie rzadziej początek choroby jest ostry, z wysoką gorączką, gwałtowną biegunką, szybko postępującym odwodnieniem. Liczba stolców jest zmienna, może wynosić od 3 do 15 i więcej na dobę i zależy od nasilenia choroby oraz długości zajętego odcinka jelita. Wypróżnienie poprzedza naglące, bolesne parcie na stolec. Inne objawy to ogólne osłabienie, gorączka, utrata apetytu i chudnięcie.
Kontaktu z lekarzem wymaga:
• Wypróżnienia z domieszką krwi
• Biegunka utrzymująca się ponad 2 tygodnie
• Każde nasilenie się objawów u pacjenta z rozpoznaną już chorobą (zwiększenie liczby wypróżnień, gorączka, chudnięcie)
• Nowe dolegliwości u pacjenta z rozpoznaną już chorobą
Szybkiego kontaktu z lekarzem wymaga:
• Osłabienie i odwodnienie u pacjenta z zaostrzeniem choroby
• Utrzymujące się silne bóle brzucha ze wzdęciem i zaparciem
Przyczyny
Przyczyna choroby nie jest znana. Najprawdopodobniej jest to choroba z autoagresji, w której komórki układu odpornościowego atakują własne tkanki. Pojawienie się oraz nawrót dolegliwości często poprzedza grypa, leczenie antybiotykami lub stres psychiczny. Do zachorowania dochodzi najczęściej między 15 a 40 rokiem życia. Występowanie jest rodzinne, ryzyko zachorowania u dzieci chorego jest kilkakrotnie większe niż u reszty populacji.
Sposoby zapobiegania
Dotychczasowa wiedza nie pozwala przewidzieć wystąpienia choroby ani temu zapobiec.
Przewidywany przebieg choroby
Choroba cechuje się występowaniem zaostrzeń i remisji, które trwają niekiedy wiele lat. Systematyczne leczenie, kontynuowane również przy braku objawów, częściowo zapobiega nawrotom choroby.
Możliwe powikłania
• Toksyczne rozszerzenie okrężnicy
• Przedziurawienie jelita
• Rak jelita grubego
U niektórych pacjentów stan zapalny obejmuje również inne narządy (stawy, wątrobę, oczy, skórę), a jego nasilenie jest najczęściej powiązane z aktywnością procesu chorobowego w jelicie.
Badania dodatkowe
W przypadku przewlekłej biegunki lekarz zleca zwykle badanie kału. Po wykluczeniu przyczyn infekcyjnych ogląda się jelito grube za pomocą endoskopu (w trakcie rektoskopii lub sigmoidoskopii) i pobiera wycinki do badania histopatologicznego, które przesądza o rozpoznaniu.
Cele leczenia
Leczenie ma na celu hamowanie przewlekłego stanu zapalnego, łagodzenie objawów i zapobieganie występowaniu powikłań. Chory powinien przyjmować leki nawet po wygaśnięciu objawów choroby, ponieważ pomaga to w utrzymaniu remisji. Wieloletni stan zapalny jelita sprzyja występowaniu raka tego narządu, ryzyko rośnie po 10 latach trwania choroby.
Leczenie
Zalecenia ogólne
Sposób leczenia oraz decyzja, czy można je prowadzić w domu, czy konieczny jest pobyt w szpitalu, zależy od aktywności i zasięgu choroby. W okresach ciężkich zaostrzeń, gdy nasilona biegunka powoduje odwodnienie, zaburzenia elektrolitowe i inne niedobory, konieczne jest dożylne podawanie leków oraz płynów i substancji odżywczych. Po uzyskaniu poprawy leczenie może być prowadzone w domu.
Dieta powinna być bogatobiałkowa. Podobnie jak u zdrowych, ilość i objętość wypróżnień zależy między innymi od zawartości błonnika w diecie. W sytuacji, kiedy dostęp do łazienki jest utrudniony, na przykład w podróży, można zatem ograniczyć spożycie pokarmów zwiększających objętość kału. Również w czasie zaostrzeń choroby należy zmniejszyć spożycie błonnika. U niektórych osób mleko nasila biegunkę i wówczas należy się go wystrzegać.
W okresach remisji i przy łagodnych rzutach choroby można prowadzić normalne życie zawodowe, nie ma wtedy ograniczeń dotyczących aktywności fizycznej. Ciężkie zaostrzenia choroby prowadzą do osłabienia i wtedy zaleca się leżenie.
Leczenie farmakologiczne
• Podstawowym lekiem jest sulfasalazyna w tabletkach oraz czopkach
• W okresach zaostrzeń stosuje się steroidy w tabletkach, w postaci wlewek doodbytniczych, a niekiedy również dożylnie
• Jeśli standardowe leczenie nie przynosi efektu, stosuje się leki immunosupresyjne, przede wszystkim azatioprynę
Leczenie operacyjne
Gdy choroba ma ciężki przebieg i nie udaje się farmakologicznie opanować stanu zapalnego lub występują powikłania jelitowe, usuwa się jelito grube (resekcja jelita grubego).
Opracowała
lek. med. Edyta Zagórowicz
-
- PostyCOLON 20
- RejestracjaCOLON 28 lut 2008, 11:48
Re: Czy stomia może być dla mnie ratunkiem? Maria
Witam
przesłałem ci linka na mojego bloga.Spróbuj może pomoże.
Pozdrawiam
przesłałem ci linka na mojego bloga.Spróbuj może pomoże.
Pozdrawiam
Kto jest online
Użytkownicy przeglądający to forum: 22 i 0 gości