Wyjazd do SANATORIUM - Turnusy Rehabilitacyjne

javes
PostyCOLON 347
RejestracjaCOLON 26 lis 2007, 20:11

Wyjazd do SANATORIUM - Turnusy Rehabilitacyjne

Postautor: javes » 01 sty 2008, 16:55

Po zdrowie do sanatorium

• Leczenie uzdrowiskowe to coś i dla ducha, i dla ciała. Może mieć ono formę terapii w szpitalu uzdrowiskowym, sanatorium lub przychodni uzdrowiskowej (leczenie ambulatoryjne). A wszystko to w najatrakcyjniejszych regionach naszego kraju.
• Leczenie w szpitalu uzdrowiskowym jest bezpłatne i odbywa się w ramach zwolnienia lekarskiego, które wystawia tenże szpital. Odpowiednie skierowanie wypisuje w tym przypadku lekarz szpitala, w którym chory przebywał na leczeniu.
• W sanatorium uzdrowiskowym ubezpieczony wnosi opłatę zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia. Dopłata kuracjusza do zakwaterowania i wyżywienia uzależniona jest od standardu pokoju. Kuracja odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego.
• W przypadku leczenia uzdrowiskowego ambulatoryjnego, oddział NFZ pokrywa koszty zabiegów i badań lekarskich. Pacjent we własnym zakresie pokrywa koszty zakwaterowania i wyżywienia, a terapia odbywa się w ramach urlopu wypoczynkowego.
Należy pamiętać, że Fundusz nie refunduje leczenia uzdrowiskowego odbytego na podstawie skierowania z prywatnych gabinetów lekarskich, które nie posiadają kontraktu z NFZ, ani też leczenia odbytego przez pacjenta na własną rękę. Pełną opłatę uiszczają też opiekunowie kierowanych do uzdrowiska dzieci w wieku od 3 do 6 lat.

Co się dzieje ze skierowaniem? Zgodnie z przepisami lekarz (w domyśle - zakład opieki zdrowotnej) powinien przekazać je do właściwego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia. Tam się je rejestruje, poczym druk trafia do lekarza specjalisty w dziedzinie balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji medycznej. To on decyduje o tym, czy dany pacjent rzeczywiście wymaga kuracji uzdrowiskowej.
Pacjent powinien dostać zawiadomienie o skierowaniu do uzdrowiska nie później niż 14 dni przed planową datą rozpoczęcia turnusu. Jeśli z powodu braku wolnych miejsc w odpowiednim uzdrowisku skierowanie nie zostanie potwierdzone, pozostanie w dokumentacji NFZ zachowując ważność przez 12 miesięcy.
Zgodnie z przepisami po odbytej kuracji, ponowne skierowanie na leczenie uzdrowiskowe może być złożone w oddziale NFZ po upływie 24 miesięcy od daty ostatniego dnia leczenia. Natomiast skierowanie na leczenie uzdrowiskowe dzieci (do 18. roku życia) może wpłynąć do Funduszu nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy. W szczególnych przypadkach, jeśli tak zadecyduje lekarz, czas ten może być krótszy.
Co należy zabrać ze sobą wybierając się na turnus uzdrowiskowy? Przede wszystkim dokumenty: skierowanie na leczenie uzdrowiskowe potwierdzone przez oddział NFZ, dowód osobisty, dokument potwierdzający ubezpieczenie w Narodowym Funduszu Zdrowia oraz określoną przez lekarza kierującego dokumentację medyczną. Należy pamiętać o ewentualnych dopłatach do kosztów zakwaterowania i wyżywienia. W wielu przypadkach niezbędne będą takie rekwizyty jak strój kąpielowy, czepek, strój gimnastyczny, dres i obuwie sportowe. Jeśli chorujemy na schorzenia przewlekłe, należy zaopatrzyć się w taką ilość leków, jaka wystarczy nam na czas pobytu w uzdrowisku. W przypadku dzieci w wieku szkolnym potrzebne będą podręczniki i przybory szkolne, aby na miejscu można było kontynuować naukę.

Piotr Kalinowski
Biuro Rzecznika Prasowego NFZ
źródło - Redakcja serwisu internetowego NFZ

javes
PostyCOLON 347
RejestracjaCOLON 26 lis 2007, 20:11

Prawo do sanatorium

Postautor: javes » 01 sty 2008, 16:59

Prawo do sanatorium


Nasz Fundusz - Numer 25/2007 12 grudnia 2007 r.

Prawa ubezpieczonego do korzystania ze świadczeń z zakresu lecznictwa uzdrowiskowego regulują:
• ustawa z dnia 27.08.2004 r o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
• rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 15.12.2004 r. (Dz.U. Nr. 274 poz.2724), z późniejszymi zmianami (rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie leczenia uzdrowiskowego)
• Zarządzenie Nr 66/2005 z dnia 27 września 2005 roku Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia w sprawie: przyjęcia do stosowania w Narodowym Funduszu Zdrowia "Zasad potwierdzania skierowań na leczenie uzdrowiskowe w oddziałach wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia".
Przepisy te określają sposób wystawiania skierowania na leczenie uzdrowiskowe przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego, tryb potwierdzania skierowania oraz wysokość odpłatności świadczeniobiorcy za koszty zakwaterowania i wyżywienia w sanatorium uzdrowiskowym.
Lecznictwo uzdrowiskowe prowadzone jest przy wykorzystaniu urządzeń lecznictwa uzdrowiskowego służących do leczniczego wykorzystania naturalnych surowców leczniczych oraz właściwości leczniczych klimatu (np.: pijalnie uzdrowiskowe, tężnie, parki, ścieżki ruchowe, urządzone odcinki wybrzeża morskiego, lecznicze i rehabilitacyjne baseny uzdrowiskowe, urządzone podziemne wyrobiska górnicze).
Zakładami lecznictwa uzdrowiskowego są:
• szpitale uzdrowiskowe;
• sanatoria uzdrowiskowe;
• prewentoria uzdrowiskowe dla dzieci;
• przychodnie uzdrowiskowe.
Leczenie uzdrowiskowe przysługuje osobom ubezpieczonym w Narodowym Funduszu Zdrowia na podstawie skierowania wystawionego przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
O miejscu leczenia uzdrowiskowego decyduje lekarz specjalista zatrudniony w oddziale wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia Funduszu w oparciu o dane na temat stanu zdrowia jakie są zawarte w skierowaniu. W zależności od schorzenia pacjenci kierowani są do uzdrowiska o odpowiednim profilu leczenia.

źródło - Biuro Komunikacji Społecznej

javes
PostyCOLON 347
RejestracjaCOLON 26 lis 2007, 20:11

Kto wystawia skierowania

Postautor: javes » 01 sty 2008, 17:01

Kto wystawia skierowania

1. Wystawienie skierowania:
Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe powinno być wystawione przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego na wzorze określonym w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2007 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie leczenia uzdrowiskowego.
Skierowanie na leczenie uzdrowiskowe dla osoby niepełnoletniej wystawia lekarz ubezpieczenia zdrowotnego, pod opieką którego pozostaje ta osoba . Lekarz powinien w I części skierowania wypełnić pole "Dotyczy dzieci od 3 - 18 lat". Dzieci w wieku od 3 do 6 lat mogą być kierowane na leczenie uzdrowiskowe same lub pod nadzorem opiekuna prawnego.
Lekarz ma obowiązek wypełnić skierowanie prawidłowo i czytelnie, w szczególności:
• dane osobowe pacjenta, w tym PESEL, imię i nazwisko,
• umieścić na skierowaniu pieczęć świadczeniodawcy wraz z numerem umowy zawartej z NFZ i pieczęć imienną lekarza wystawiającego skierowanie,
• informację o aktualnym stanie zdrowia pacjenta,
• jednoznacznie określić rozpoznanie choroby zasadniczej, będącej podstawą wystawienia skierowania z podaniem symbolu ICD-10,
• określić informację o schorzeniach współistniejących.
Wystawienie skierowania jest bezpłatne.
2. Przesłanie skierowania do oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia:
Skierowanie powinno być przesłane drogą pocztową do oddziału wojewódzkiego NFZ przez lekarza, który je wystawił, w zamkniętej kopercie opatrzonej napisem "SKIEROWANIE NA leczenie uzdrowiskowe".
Skierowanie może być także przesłane przez pacjenta, ale nie ma wymogu by to ubezpieczony osobiście doręczał je do oddziału (nie ma to wpływu na skrócenie czasu oczekiwania).
Skierowane jest ważne przez 12 miesięcy od daty wystawienia.
3. Potwierdzenie skierowania przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia:
Wszystkie skierowania na leczenie uzdrowiskowe wymagają potwierdzenia przez oddział wojewódzki Narodowego Funduszu Zdrowia.
Skierowanie, które zawiera braki formalne, zwracane jest lekarzowi, który je wystawił w celu uzupełnienia.
Celowość skierowania oceniana jest przez lekarza specjalistę w dziedzinie balneoklimatologii i medycyny fizykalnej lub rehabilitacji, zatrudnionego w oddziale wojewódzkim Narodowego Funduszu Zdrowia.
Jeśli lekarz specjalista stwierdzi, że skierowanie na leczenie uzdrowiskowe jest niecelowe, oddział wojewódzki NFZ nie potwierdza wówczas skierowania. Zwracane jest ono lekarzowi, który je wystawił, o czym informowany jest również pacjent. Na niepotwierdzone skierowanie nie przysługuje odwołanie.
Jeśli lekarz specjalista dokonał pozytywnej oceny celowości skierowania, oddział wojewódzki NFZ potwierdza skierowanie na leczenie uzdrowiskowe.
Oddział NFZ ma prawo do zmiany kwalifikacji skierowania:
• z leczenia sanatoryjnego na leczenie w szpitalu uzdrowiskowym, lub
• z leczenia w szpitalu uzdrowiskowym na leczenie sanatoryjne.
W terminie nie później niż 14 dni przed wyznaczoną datą rozpoczęcia turnusu, pacjent otrzymuje skierowanie, w którym oddział wojewódzki NFZ określa termin, miejsce, rodzaj i czas trwania leczenia uzdrowiskowego oraz konkretny zakład lecznictwa uzdrowiskowego. Termin ten nie obowiązuje tzw. zwrotów (skierowań zwróconych przez ubezpieczonych, które umożliwiają potwierdzenie skierowania dla pacjenta oczekującego w kolejce na leczenie uzdrowiskowe).
W przypadku braku miejsc w odpowiednich zakładach lecznictwa uzdrowiskowego, oddziały wojewódzkie NFZ prowadzą listy osób oczekujących na potwierdzenie skierowania. Pacjenci mają prawo do informacji o swojej kolejności na liście oczekujących.
Na leczenie uzdrowiskowe pacjenci kierowani są przez Fundusz przez cały rok.
Dzieci uczęszczające do szkoły podstawowej i gimnazjum są kierowane na leczenie uzdrowiskowe przez cały rok, a młodzież szkół ponadgimnazjalnych w okresie wolnym od nauki.
WAŻNE:
• Fundusz nie gwarantuje wspólnego wyjazdu małżonkom na leczenie uzdrowiskowe w tym samym terminie i do tego samego zakładu lecznictwa uzdrowiskowego.
• Skierowanie małżeństwa do tego samego zakładu lecznictwa uzdrowiskowego, jeśli jeden z małżonków ma orzeczony znaczny stopień niepełnosprawności lub ukończony 65 rok życia.
• Fundusz nie zapewnia kierowania ubezpieczonych do wybranych przez nich uzdrowisk i na wybrane przez nich terminy.
• leczenie uzdrowiskowe jest leczeniem uzupełniającym, nie jest postępowaniem medycznym ratującym życie lub zdrowie i nie musi odbyć się w trybie pilnym.
• Fundusz nie pośredniczy w rezerwacji określonego rodzaju pokoju. Kwestie te należy uzgadniać bezpośrednio z sanatorium lub szpitalem uzdrowiskowym.
4. Wzór skierowania na leczenie uzdrowiskowe
Wzór skierowania określa rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2007 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie leczenia uzdrowiskowego.

źródło - Biuro Komunikacji Społecznej

javes
PostyCOLON 347
RejestracjaCOLON 26 lis 2007, 20:11

Ceny

Postautor: javes » 01 sty 2008, 17:02

Ceny zależne od sezonu


Osoba ubezpieczona, która otrzymała skierowanie na leczenie uzdrowiskowe, ponosi częściowe koszty związane z pobytem w sanatorium.
Dotyczą one:
• pokrycia kosztów przejazdu do i z sanatorium;
• uiszczenia opłat wynikających z lokalnych przepisów (np. tzw. opłata klimatyczna);
pokrycia częściowych kosztów wyżywienia i zakwaterowania, określonych przez rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2007 roku zmieniające rozporządzenie w sprawie leczenia uzdrowiskowego. Turnus trwa 21 dni, a cena uzależniona jest od standardu pokoju i sezonu.

SEZON I trwa od 1 maja do 30 września

SEZON II trwa od 1 października do 30 kwietnia

Z dniem 1 maja br. wchodzi w życie rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 6 kwietnia 2007 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie leczenia uzdrowiskowego (Dz.U.69.466).
Najważniejsze zmiany dotyczą wysokości opłat za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium, jakie ponoszą kuracjusze we własnym zakresie.
Rozporządzenia określa również, że pacjent, który otrzymał skierowanie na leczenie uzdrowiskowe w trybie ambulatoryjnym, powinien uzgodnić termin leczenia z zakładem lecznictwa uzdrowiskowego nie później niż 14 dni przed planowaną datą rozpoczęcia leczenia.
Skierowania wystawione przed 1 maja br. zachowują swoją ważność i nie wymagają dodatkowego potwierdzania przez oddział wojewódzki NFZ.
Osoby, które aktualnie przebywają w sanatoriach powinny zostać obciążone kosztami zgodnie z dotychczas obowiązującym cennikiem.
Od 1 maja 2007 r. opłaty za jeden dzień pobytu w sanatorium wynoszą:
w okresie od 1 października do 30 kwietnia:
• pokój 1-osobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym 23,00 zł
• pokój 1-osobowy w studio 19,00 zł
• pokój 1-osobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego 18,00 zł
• pokój 2-osobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym 14,00 zł
• pokój 2-osobowy w studio 12,00 zł
• pokój 2-osobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego 10,50 zł
• pokój wieloosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym 9,00 zł
• pokój wieloosobowy w studio 8,00 zł
• pokój wieloosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego 7,50 zł
w okresie od 1 maja do 30 września:
• pokój 1-osobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym 30,00 zł
• pokój 1-osobowy w studio 27,00 zł
• pokój 1-osobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego 24,00 zł
• pokój 2-osobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym 20,00 zł
• pokój 2-osobowy w studio 18,00 zł
• pokój 2-osobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego 14,00 zł
• pokój wieloosobowy z pełnym węzłem higieniczno-sanitarnym 10,50 zł
• pokój wieloosobowy w studio 9,50 zł
• pokój wieloosobowy bez pełnego węzła higieniczno-sanitarnego 9,00 zł

Leczenie w szpitalu uzdrowiskowym jest całkowicie bezpłatne, natomiast w przypadku leczenia uzdrowiskowego ambulatoryjnego Fundusz pokrywa koszty zabiegów i badań, a pacjent we własnym zakresie koszty zakwaterowania i wyżywienia.

źródło - Biuro Komunikacji Społeczne

javes
PostyCOLON 347
RejestracjaCOLON 26 lis 2007, 20:11

Nieodpłatne skierowania

Postautor: javes » 01 sty 2008, 17:03

Kto może skorzystać z nieodpłatnego skierowania do sanatorium.

Obowiązująca ustawa o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nie daje uprawnień żadnej grupie zawodowej do bezpłatnego leczenia uzdrowiskowego.
Zgodnie z przepisami, świadczeniobiorca ponosi częściową odpłatność za koszty wyżywienia i zakwaterowania w sanatorium uzdrowiskowym (określoną w rozporządzeniu ministra zdrowia) oraz koszty przejazdu na leczenie uzdrowiskowe i z leczenia uzdrowiskowego.
Natomiast bezpłatne leczenie uzdrowiskowe przysługuje:
- osobom zakwalifikowanym do leczenia w szpitalu uzdrowiskowym,
- pracownikom zatrudnionym w zakładach (w dniu 28 września 1997 roku lub przed tą datą), które stosowały azbest w produkcji,
- dzieciom i młodzieży do ukończenia lat 18, a jeżeli kształcą się dalej - do ukończenia lat 26; dzieciom niepełnosprawnym w znacznym stopniu - bez ograniczeń wiekowych; dzieciom uprawnionym do renty rodzinnej

javes
PostyCOLON 347
RejestracjaCOLON 26 lis 2007, 20:11

PRZECIWSKAZANIA

Postautor: javes » 01 sty 2008, 17:05

Nasz Fundusz - Numer 25/2007

PRZECIWSKAZANIA do leczenia sanatoryjnego
Przy kierowaniu i kwalifikowaniu pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego lekarze wystawiający skierowanie na leczenie uzdrowiskowe albo zaświadczenie o braku przeciwwskazań do korzystania z danego rodzaju świadczeń zdrowotnych w danym uzdrowisku uwzględniają:
• przebieg choroby, będącej podstawą do leczenia uzdrowiskowego, i przebieg tej choroby;
• choroby współistniejące u pacjenta;
• stan ogólny pacjenta, w szczególności wydolność (układu krążenia, układu oddechowego, nerek) i zdolność do samoobsługi;
• efekty przebytego w przeszłości leczenia uzdrowiskowego, jeżeli pacjent kolejny raz korzysta z tej formy opieki.
Przeciwwskazania ogólne i kardiologiczne do leczenia uzdrowiskowego określa załącznik nr 1, a przeciwwskazania do leczenia uzdrowiskowego dzieci, załącznik nr 3 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 lutego 2007 r. w sprawie zasad kierowania i kwalifikacji pacjentów do zakładów lecznictwa uzdrowiskowego (Dz.U.07.44.285).


Załączniki do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13.02.2007 r.

Załącznik nr 1

PRZECIWSKAZANIA OGÓLNE I KARDIOLOGICZNE DO LECZENIA
UZDROWISKOWEGO


1) ostre choroby zakaźne;
2) choroby zakaźne (czynna gruźlica, choroby weneryczne, choroby pasożytnicze,
grzybica, świerzb, owsica, lamblioza);
3) ogniska zapalne (ropne zapalenie migdałów, ropne zapalenie zatok obocznych nosa,
ropnie okołozębowe, grzybice skóry);
4) wirusowe zapalenia wątroby oraz objawy żółtaczki;
5) choroby mające istotne wskazania do zabiegów chirurgicznych w trybie ostrym
(kamica pęcherzyka żółciowego, kamica nerki, zwężenie odźwiernika, krwawienia z
przewodu pokarmowego, przepuklina ze skłonnością do uwięźnięcia i inne);
6) pełnoobjawowa niewydolność krążenia i oddychania;
7) niewydolność wątroby;
8) skazy krwotoczne;
9) choroby psychiczne, upośledzenie umysłowe znaczne i głębokie;
10) głębokie zaburzenia osobowości i zachowania stwarzające problemy w
funkcjonowaniu społecznym;
11) organiczne zaburzenia psychiczne upośledzające funkcje poznawcze,
12) zniedołężnienie, całkowita niesprawność do samoobsługi;
13) choroby wyniszczające układowe;
14) ciężkie stany ogólne z przeciwwskazaniami do transportu;
15) dużego stopnia nietrzymanie moczu i kału (cewnikowanie na stałe pęcherza);
16) zespół uzależnienia od alkoholu, uzależnienie od substancji psychoaktywnych;
17) padaczka z częstymi napadami (jeden raz w miesiącu lub częściej, padaczka
skroniowa);
18) czynna choroba nowotworowa;
19) stany w przebiegu leczenia operacyjnego lub zachowawczego czerniaka złośliwego,
białaczki, ziarnicy złośliwej, chłoniaków złośliwych i nowotworów nerki, jeżeli
leczenie uzdrowiskowe ma nastąpić przed upływem 5 lat, w przypadku pozostałych
chorób nowotworowych przed upływem 1 roku od zakończenia leczenia;
20) ciąża i okres karmienia;
21) choroby niedokrwienne serca takie jak:
a) stabilna choroba niedokrwienna serca w stadium III-IV według CCS – stopień
ograniczenia codziennej aktywności życiowej,
b) niestabilna choroba niedokrwienna serca,
c) zawał mięśnia sercowego,
d) chorzy w pierwszych dwóch tygodniach po zawale,
e) chorzy ze znacznie upośledzoną funkcją skurczową < 35%,
f) chorzy po zawale z wybitnie dodatnią próbą wysiłkową;
22) zaburzenia rytmu serca takie jak:
a) zespół chorego węzła zatokowego bez zabezpieczenia stymulatorem układu
przewodzącego,
b) utrwalone migotanie przedsionków bez odpowiedniego leczenia
przeciwzakrzepowego lub z niewydolnością krążenia,
c) zespół preekscytacji z częstymi napadami migotania przedsionków lub
częstoskurczów nawrotnych,
d) migotanie komór w wywiadzie z wyjątkiem migotania komór we wczesnej
fazie zawału i w wyniku ostrych zaburzeń elektrolitowych,
e) częstoskurcz utrwalony w badaniu holterowskim (ponad 30 sekund) lub częste
napady częstoskurczu w wywiadzie związane z organiczną choroba serca,
f) częstoskurcz nieutrwalony, salwy i pary pobudzeń dodatkowych;
23) zaburzenia przewodzenia: blok przedsionkowo-komorowy III stopnia bez
zabezpieczenia układem stymulującym oraz bloki trójpęczkowe pęczka Hisa;
24) choroby mięśnia sercowego w fazie ostrej;
25) kardiomyopatia rozstrzeniowa z towarzyszącą niewydolnością krążenia;
26) infekcyjne zapalenie wsierdzia;
27) nadciśnienie tętnicze 3 stopnia z dwoma i więcej czynnikami ryzyka, w fazie
złośliwej oraz w fazie powikłań narządowych takich jak: niewydolność serca III-IV
według NYHA oraz niewydolność nerek;
28) stany endokrynologiczne w zakresie przysadki, tarczycy i nadnerczy w okresie
niewyrównania hormonalnego.

źródło - Biuro Komunikacji Społecznej


Wróć do

Kto jest online

Użytkownicy przeglądający to forum: 11 i 0 gości