Temat tabu: Seks osób ze stomią
COLON 30 lis 2007, 19:43
Przedruk z NASZA TROSKA
Tytuł artykułu:
"Seks jako forma terapii"
Seks jest przyjemny, zdrowy i pozwala zachować siły, a miłosna aktywność rzadko kiedy jest tak naprawdę przeciwwskazana - mówią lekarze. Jednak my z powodu złego samopoczucia często stronimy od kontaktów seksualnych. Jak się kochać, gdy cierpimy na przewlekłe schorzenia?
Gdy mamy wyłonioną stomię, cierpimy na choroby układu kostno-mięśniowego, mamy chore serce, nadciśnienie lub cukrzycę, a w za¬leceniach lekarskich pojawia się sugestia prowadzenia „oszczędnego" trybu życia - podświadomie minimalizujemy aktywność seksualną. Boimy się ograniczenia sprawności ruchowej, bólu związanego ze stosunkiem, kłopotów z erekcją, braku orgazmu.
W potocznej świadomości pokutuje bowiem mit, że seks jest silnym obciążeniem dla organizmu. Oczyma wyobraźni widzimy obraz ataku serca, sztywniejący kręgosłup, który nie pozwala wykonać żadnego ruchu, czy krępujące problemy z erekcją. Tak - czasami takie przypadki też się zdarzają. Ale w rzeczywistości należą one do rzadkości.
Zawsze jest czas na miłość
Aby przewlekła choroba nie oznaczała końca aktywności fizycznej, trzeba rozmawiać. O tym, na czym polega schorzenie (jednego z was lub obojga), jakie niesie ze sobą ograniczenia, co zmienia w waszym życiu seksualnym? Udawanie, że nie ma problemu, albo bagatelizowanie go nie ma sensu.
Trzeba pamiętać, że aktywność seksualna nie zawsze musi oznaczać pełny akt płciowy. Niezależnie od stanu zdrowia i samopoczucia zawsze możemy pozwolić sobie na czułość, pocałunki, dotyk czy przytulanie. Dla sfery seksu to właśnie psychika ma zasadnicze znaczenie.
Seks po operacji wyłonienia stomii
Bezpośrednio po zabiegu chirurgicznym zaleca się abstynencję seksualną. Dobrze jednak, żeby nie trwała ona dłużej niż 6 miesięcy. Stomia, o czym pisaliśmy niejednokrotnie, sama w sobie nie jest chorobą. Jest to chirurgicznie wykonane połączenie światła jelita z powierzchnią brzucha. Ani w przypadku kobiet, ani mężczyzn (o ile tylko w czasie operacji nie zostały uszkodzone nerwy kontrolujące erekcję i wytrysk nasienia) - stomia nie wpływa na zdolności seksualne. Operacja zwykle nie narusza unerwienia łechtaczki, która jest narządem płciowym u kobiet. Jest to najbardziej wrażliwa i silnie unerwiona część sromu, u zbiegu warg sromowych mniejszych. Jej jedynym zadaniem jest dostarczanie kobiecie rozkoszy seksualnej. Czasami lubi być pieszczona odważnie, innym razem delikatnie.
Ból może ograniczać chęć kontaktów seksualnych. Uważa się, że wynika to z nieobecności odbytnicy (po jej usunięciu) amortyzującej pochwę podczas stosunku. Ból może także wynikać ze zwężania lub bliznowacenia pochwy po radykalnym usunięciu pęcherza. Ważne więc jest znalezienie takich pozycji, które będą najbardziej komfortowe i przyjemne dla obu stron.
Kiedy jedno z partnerów musi trwać w celibacie, drugie może być zniecierpliwione czekaniem. Czas abstynencji seksualnej wymuszonej chorobą partnera lub rekonwalescencją po pobycie w szpitalu to sprawdzian trwałości dla każdego związku.
Uszkodzenie autonomicznego systemu nerwowego może natomiast powodować obniżenie nawilżenia pochwy. Dobrze jest wtedy używać przy kontaktach seksualnych żeli nawilżających, które są do kupienia w każdej aptece bądź drogerii bez recepty.
Zalecane pozycje seksualne
Dla osób ze stomią zaleca się pozycje seksualne, które nie powodują ocierania o brzuch partnera z wyłonioną stomią. Są to m.in.:
• Przechył miednicy - mężczyzna siada na nogach (typ klęku), a partnerka leży na plecach i opiera się udami o uda partnera, który trzyma ją za biodra. U kobiety srom jest dociskany do spojenia łonowego mężczyzny. Po¬woduje to ocieranie o nie łechtaczki, cewki moczowej i warg sromowych.
• Na jeźdźca - partner leży na plecach, partnerka siada na nim i znajdując się na górze, porusza się do przodu i tyłu. Obie strony dodatkowo mogą stymulować ręką narządy płciowe własne lub partnera.
Na pieska - partnerka klęczy, opierając dłonie o podłoże, a partner klęczy za nią, chwytając jej biodra dla zachowania równowagi. Pozycja ta nie obciąża żadnego z partnerów i jest wskazana dla osób z nadwagą, gdyż wymaga minimalnego wysiłku mięśni. Jest również dobra przy niewielkim penisie, ponieważ skraca kanał pochwowy, dzięki cze¬mu penetracja sprawia wrażenie głębszej.
Uwaga: Przy tej pozycji ruchy frykcyjne powodują niekiedy wepchnięcie i uwięzienie powietrza w głębi pochwy. Po wycofaniu członka powietrze ucieka, a wilgotne ściany pochwy przywierają znów do siebie i rozlegają się odgłosy przypominające oddanie gazów. Wiele osób odczuwa wtedy zawstydzenie. Należy pamiętać, że nie są to prawdziwe gazy!
Seks przy chorobach stawów i kręgosłupa
W przypadku schorzeń zwyrodnieniowych kręgosłupa lub stawów przyczyną ograniczenia aktywności seksualnej jest przede wszystkim ból i sztywność stawów. Zdaniem lekarzy aktywność seksualna jest w takich sytuacjach wręcz wskazana. Zaleca się, aby ludzie, którzy są obolali i nieruchomi, próbowali łagodnie, ale systematycznie, ćwiczyć w celu zachowania sprawności stawów i mięśni. Seks jest w tym przypadku jedną z lepszych i najmilszych form aktywności fizycznej.
Ćwiczenia pośladków, miednicy, klatki piersiowej czy ramion wzmacniają mięśnie. Warunkiem jest jednak zrezygnowanie z forsownych podnoszeń, gwałtownych wygięć i głębokich skrętów. Aby współżycie było w pełni komfortowe, w celu zmniejszenia bólu można zażyć na godzinę przed stosunkiem tabletki przeciwbólowe lub wziąć gorącą kąpiel. W czasie stosunku seksuolodzy zalecają umoszczenie posłania poduszkami. Może się okazać, że poduszka podłożona pod okolicę krzyżową kręgosłupa złagodzi dyskomfort.
U kobiet z zapaleniem stawów zarówno ból, jak i przyjmowanie leków często powodują zmniejszenie naturalnego nawilżenia pochwy. Zaleca się wtedy stosowanie w czasie stosunku specjalnych żeli nawilżających .
Zalecane pozycje seksualne:
• Opasanie - uda partnerki znajdują się w zagłębieniach między biodrami a dolnymi żebrami partnera. Pozwala to na bliski kontakt cielesny i umożliwia swobodne całowanie. Pozycja ta nie obciąża stawów, jest odprężająca. Na największy nacisk narażone są miejsca kontaktu z podłożem, czyli barki i biodra, które powinny spoczywać na miękkim materacu. Aby utrzymać równowagę, można wesprzeć się na poduszkach.
• Ułożenie w L - umożliwia wprowadzenie członka przy minimalnym obciążeniu stawów. Pozycja ta pozostawia rękom swobodę pieszczenia genitaliów partnera.
Seks a chore serce
Aby chorzy na serce cieszyli się udanym życiem seksualnym, powinni przede wszystkim pozbyć się strachu o swoje zdrowie. Sam stosunek seksualny nie jest olbrzymim wysiłkiem ani dla męskiego, ani dla kobiecego serca. Porównać go można np. z szybkim spacerem, więc przyjmowanie w łóżku postawy całkowicie biernej jest nieuzasadnione.
O dokładnej dacie rozpoczęcia współżycia decyduje lekarz, który wykonuje w tym celu badanie EKG (wysiłkowe) i kwalifikuje do jednej z trzech grup ryzyka. Osoby zaliczone do grupy pierwszej mogą zacząć uprawiać seks około 6 tygodni po zawale. Te z grupy drugiej, z pojedynczymi zaburzeniami rytmu serca, muszą poddać się jeszcze dodatkowemu leczeniu, zanim podejmą współżycie. Zakwalifikowane do grupy trzeciej będą musiały na dłuższy czas powstrzymywać się od współżycia, gdyż byłby to zbyt duży wysiłek dla ich serca.
Przeciwwskazaniem do podjęcia aktywności seksualnej jest jednoczesne występowanie nadciśnienia oraz niestabilnej postaci choroby wieńcowej. W czasie stosunku ciśnienie skurczowe wzrasta o 30-40 mm Hg, natomiast rozkurczowe o 10-20 mm Hg. Dlatego osoby z nadciśnieniem przed współżyciem powinny zażyć odpowiednie leki na obniżenie ciśnienia, a pacjenci zagrożeni chorobą niedokrwienną serca - leki rozszerzające naczynia.
Problem polega tylko na tym, że wyżej wymienione leki mogą obniżać potencję. Należy wtedy zgłosić się do lekarza i szukać zamienników, pozbawionych takich skutków ubocznych. Dodatkowo należy pamiętać, że osoby, które przyjmują leki rozszerzające naczynia (np. należące do grupy intratów) nie mogą przyjmować m.in. viagry
Zalecane pozycje seksualne:
• Na jeźdźca - partner leży na plecach i jest stroną mniej aktywną, partnerka siada na nim i porusza się do przodu i tyłu.
• Ułożenie w L - chory partner powinien leżeć na lewym boku (chodzi o ucisk serca).
opracował: ErJot
na podst. artykułu: "Seks jako forma terapii" - NASZA TROSKA
Autor: mgr Bianca-Beata Kotoro, psycholog, terapeuta w dziedzinie seksuologii
Tytuł artykułu:
"Seks jako forma terapii"
Seks jest przyjemny, zdrowy i pozwala zachować siły, a miłosna aktywność rzadko kiedy jest tak naprawdę przeciwwskazana - mówią lekarze. Jednak my z powodu złego samopoczucia często stronimy od kontaktów seksualnych. Jak się kochać, gdy cierpimy na przewlekłe schorzenia?
Gdy mamy wyłonioną stomię, cierpimy na choroby układu kostno-mięśniowego, mamy chore serce, nadciśnienie lub cukrzycę, a w za¬leceniach lekarskich pojawia się sugestia prowadzenia „oszczędnego" trybu życia - podświadomie minimalizujemy aktywność seksualną. Boimy się ograniczenia sprawności ruchowej, bólu związanego ze stosunkiem, kłopotów z erekcją, braku orgazmu.
W potocznej świadomości pokutuje bowiem mit, że seks jest silnym obciążeniem dla organizmu. Oczyma wyobraźni widzimy obraz ataku serca, sztywniejący kręgosłup, który nie pozwala wykonać żadnego ruchu, czy krępujące problemy z erekcją. Tak - czasami takie przypadki też się zdarzają. Ale w rzeczywistości należą one do rzadkości.
Zawsze jest czas na miłość
Aby przewlekła choroba nie oznaczała końca aktywności fizycznej, trzeba rozmawiać. O tym, na czym polega schorzenie (jednego z was lub obojga), jakie niesie ze sobą ograniczenia, co zmienia w waszym życiu seksualnym? Udawanie, że nie ma problemu, albo bagatelizowanie go nie ma sensu.
Trzeba pamiętać, że aktywność seksualna nie zawsze musi oznaczać pełny akt płciowy. Niezależnie od stanu zdrowia i samopoczucia zawsze możemy pozwolić sobie na czułość, pocałunki, dotyk czy przytulanie. Dla sfery seksu to właśnie psychika ma zasadnicze znaczenie.
Seks po operacji wyłonienia stomii
Bezpośrednio po zabiegu chirurgicznym zaleca się abstynencję seksualną. Dobrze jednak, żeby nie trwała ona dłużej niż 6 miesięcy. Stomia, o czym pisaliśmy niejednokrotnie, sama w sobie nie jest chorobą. Jest to chirurgicznie wykonane połączenie światła jelita z powierzchnią brzucha. Ani w przypadku kobiet, ani mężczyzn (o ile tylko w czasie operacji nie zostały uszkodzone nerwy kontrolujące erekcję i wytrysk nasienia) - stomia nie wpływa na zdolności seksualne. Operacja zwykle nie narusza unerwienia łechtaczki, która jest narządem płciowym u kobiet. Jest to najbardziej wrażliwa i silnie unerwiona część sromu, u zbiegu warg sromowych mniejszych. Jej jedynym zadaniem jest dostarczanie kobiecie rozkoszy seksualnej. Czasami lubi być pieszczona odważnie, innym razem delikatnie.
Ból może ograniczać chęć kontaktów seksualnych. Uważa się, że wynika to z nieobecności odbytnicy (po jej usunięciu) amortyzującej pochwę podczas stosunku. Ból może także wynikać ze zwężania lub bliznowacenia pochwy po radykalnym usunięciu pęcherza. Ważne więc jest znalezienie takich pozycji, które będą najbardziej komfortowe i przyjemne dla obu stron.
Kiedy jedno z partnerów musi trwać w celibacie, drugie może być zniecierpliwione czekaniem. Czas abstynencji seksualnej wymuszonej chorobą partnera lub rekonwalescencją po pobycie w szpitalu to sprawdzian trwałości dla każdego związku.
Uszkodzenie autonomicznego systemu nerwowego może natomiast powodować obniżenie nawilżenia pochwy. Dobrze jest wtedy używać przy kontaktach seksualnych żeli nawilżających, które są do kupienia w każdej aptece bądź drogerii bez recepty.
Zalecane pozycje seksualne
Dla osób ze stomią zaleca się pozycje seksualne, które nie powodują ocierania o brzuch partnera z wyłonioną stomią. Są to m.in.:
• Przechył miednicy - mężczyzna siada na nogach (typ klęku), a partnerka leży na plecach i opiera się udami o uda partnera, który trzyma ją za biodra. U kobiety srom jest dociskany do spojenia łonowego mężczyzny. Po¬woduje to ocieranie o nie łechtaczki, cewki moczowej i warg sromowych.
• Na jeźdźca - partner leży na plecach, partnerka siada na nim i znajdując się na górze, porusza się do przodu i tyłu. Obie strony dodatkowo mogą stymulować ręką narządy płciowe własne lub partnera.
Na pieska - partnerka klęczy, opierając dłonie o podłoże, a partner klęczy za nią, chwytając jej biodra dla zachowania równowagi. Pozycja ta nie obciąża żadnego z partnerów i jest wskazana dla osób z nadwagą, gdyż wymaga minimalnego wysiłku mięśni. Jest również dobra przy niewielkim penisie, ponieważ skraca kanał pochwowy, dzięki cze¬mu penetracja sprawia wrażenie głębszej.
Uwaga: Przy tej pozycji ruchy frykcyjne powodują niekiedy wepchnięcie i uwięzienie powietrza w głębi pochwy. Po wycofaniu członka powietrze ucieka, a wilgotne ściany pochwy przywierają znów do siebie i rozlegają się odgłosy przypominające oddanie gazów. Wiele osób odczuwa wtedy zawstydzenie. Należy pamiętać, że nie są to prawdziwe gazy!
Seks przy chorobach stawów i kręgosłupa
W przypadku schorzeń zwyrodnieniowych kręgosłupa lub stawów przyczyną ograniczenia aktywności seksualnej jest przede wszystkim ból i sztywność stawów. Zdaniem lekarzy aktywność seksualna jest w takich sytuacjach wręcz wskazana. Zaleca się, aby ludzie, którzy są obolali i nieruchomi, próbowali łagodnie, ale systematycznie, ćwiczyć w celu zachowania sprawności stawów i mięśni. Seks jest w tym przypadku jedną z lepszych i najmilszych form aktywności fizycznej.
Ćwiczenia pośladków, miednicy, klatki piersiowej czy ramion wzmacniają mięśnie. Warunkiem jest jednak zrezygnowanie z forsownych podnoszeń, gwałtownych wygięć i głębokich skrętów. Aby współżycie było w pełni komfortowe, w celu zmniejszenia bólu można zażyć na godzinę przed stosunkiem tabletki przeciwbólowe lub wziąć gorącą kąpiel. W czasie stosunku seksuolodzy zalecają umoszczenie posłania poduszkami. Może się okazać, że poduszka podłożona pod okolicę krzyżową kręgosłupa złagodzi dyskomfort.
U kobiet z zapaleniem stawów zarówno ból, jak i przyjmowanie leków często powodują zmniejszenie naturalnego nawilżenia pochwy. Zaleca się wtedy stosowanie w czasie stosunku specjalnych żeli nawilżających .
Zalecane pozycje seksualne:
• Opasanie - uda partnerki znajdują się w zagłębieniach między biodrami a dolnymi żebrami partnera. Pozwala to na bliski kontakt cielesny i umożliwia swobodne całowanie. Pozycja ta nie obciąża stawów, jest odprężająca. Na największy nacisk narażone są miejsca kontaktu z podłożem, czyli barki i biodra, które powinny spoczywać na miękkim materacu. Aby utrzymać równowagę, można wesprzeć się na poduszkach.
• Ułożenie w L - umożliwia wprowadzenie członka przy minimalnym obciążeniu stawów. Pozycja ta pozostawia rękom swobodę pieszczenia genitaliów partnera.
Seks a chore serce
Aby chorzy na serce cieszyli się udanym życiem seksualnym, powinni przede wszystkim pozbyć się strachu o swoje zdrowie. Sam stosunek seksualny nie jest olbrzymim wysiłkiem ani dla męskiego, ani dla kobiecego serca. Porównać go można np. z szybkim spacerem, więc przyjmowanie w łóżku postawy całkowicie biernej jest nieuzasadnione.
O dokładnej dacie rozpoczęcia współżycia decyduje lekarz, który wykonuje w tym celu badanie EKG (wysiłkowe) i kwalifikuje do jednej z trzech grup ryzyka. Osoby zaliczone do grupy pierwszej mogą zacząć uprawiać seks około 6 tygodni po zawale. Te z grupy drugiej, z pojedynczymi zaburzeniami rytmu serca, muszą poddać się jeszcze dodatkowemu leczeniu, zanim podejmą współżycie. Zakwalifikowane do grupy trzeciej będą musiały na dłuższy czas powstrzymywać się od współżycia, gdyż byłby to zbyt duży wysiłek dla ich serca.
Przeciwwskazaniem do podjęcia aktywności seksualnej jest jednoczesne występowanie nadciśnienia oraz niestabilnej postaci choroby wieńcowej. W czasie stosunku ciśnienie skurczowe wzrasta o 30-40 mm Hg, natomiast rozkurczowe o 10-20 mm Hg. Dlatego osoby z nadciśnieniem przed współżyciem powinny zażyć odpowiednie leki na obniżenie ciśnienia, a pacjenci zagrożeni chorobą niedokrwienną serca - leki rozszerzające naczynia.
Problem polega tylko na tym, że wyżej wymienione leki mogą obniżać potencję. Należy wtedy zgłosić się do lekarza i szukać zamienników, pozbawionych takich skutków ubocznych. Dodatkowo należy pamiętać, że osoby, które przyjmują leki rozszerzające naczynia (np. należące do grupy intratów) nie mogą przyjmować m.in. viagry
Zalecane pozycje seksualne:
• Na jeźdźca - partner leży na plecach i jest stroną mniej aktywną, partnerka siada na nim i porusza się do przodu i tyłu.
• Ułożenie w L - chory partner powinien leżeć na lewym boku (chodzi o ucisk serca).
opracował: ErJot
na podst. artykułu: "Seks jako forma terapii" - NASZA TROSKA
Autor: mgr Bianca-Beata Kotoro, psycholog, terapeuta w dziedzinie seksuologii